maculatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of maculō (“stain, make spotted”).
Participle
editmaculātus (feminine maculāta, neuter maculātum); first/second-declension participle
- stained, spotted, having been stained.
- defiled, polluted, having been defiled.
- (figuratively) dishonored, having been dishonored.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | maculātus | maculāta | maculātum | maculātī | maculātae | maculāta | |
genitive | maculātī | maculātae | maculātī | maculātōrum | maculātārum | maculātōrum | |
dative | maculātō | maculātae | maculātō | maculātīs | |||
accusative | maculātum | maculātam | maculātum | maculātōs | maculātās | maculāta | |
ablative | maculātō | maculātā | maculātō | maculātīs | |||
vocative | maculāte | maculāta | maculātum | maculātī | maculātae | maculāta |
Antonyms
editDescendants
edit- English: maculate
- French: moucheté, maculé
- Italian: macchiato, maculato
- Portuguese: manchado, maculado
- Spanish: manchado, maculado
References
edit- "maculatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)